Prawo pracy Quebecu (przewodnik na rok 2025)

Co nowego w 2025 roku

• Podwyżka płacy minimalnej (1 maja 2025 r.)
• Ograniczenia dotyczące zaświadczeń lekarskich (1 stycznia 2025 r.)
• Bardziej rygorystyczne egzekwowanie prawa dotyczącego języka francuskiego (1 czerwca 2025 r.)
• Obowiązki dotyczące molestowania i napaści na tle seksualnym (1 października 2025 r.)

Przegląd prawa pracy w Quebecu

Jurysdykcja federalna a jurysdykcja prowincjonalna

W Kanadzie prawo pracy jest podzielone pomiędzy rządy federalne i władze prowincji. Québec reguluje większość miejsc pracy w swojej prowincji poprzez własne standardy pracy oraz przepisy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy. Jednak niektóre branże podlegają przepisom federalnym.

Kanadyjski Kodeks Pracy reguluje kwestię pracowników w sektorach regulowanych na szczeblu federalnym. Należą do nich:

• Bankowy.
• Transport międzywojewódzki i międzynarodowy (kolejowy, lotniczy, spedycyjny i samochodowy przekraczający granice prowincji lub kraju).
• Telekomunikacja i nadawanie (radio, telewizja, dostawcy Internetu i operatorzy telefonii).
• Usługi pocztowe i kurierskie.
• Korporacje Korony Federalnej i federalna służba publiczna.
• Niektóre przedsiębiorstwa związane z Pierwszymi Narodami, w zależności od ustaleń konstytucyjnych.

Około 94% siły roboczej w Kanadzie nie podlega regulacjom federalnym. Dlatego w przypadku większości Kanadyjczyków obowiązują prowincjonalne kodeksy pracy.

O ile nie określono inaczej, poniższe informacje dotyczą pracowników pracujących w branżach regulowanych na poziomie prowincji w Quebecu .

Kluczowe przepisy dotyczące zatrudnienia

Podstawowym prawem prowincji regulującym standardy zatrudnienia w Quebecu jest ustawa o poszanowaniu standardów pracy (ALS) , zarządzana przez Komisję des normes, de l'équité, de la santé et de la sécurité du travail (CNESST) . Prawo obejmuje różnych pracowników, niezależnie od tego, czy są zatrudnieni w pełnym, niepełnym wymiarze godzin, tymczasowo czy sezonowo. Jednakże pewne grupy są wyłączone, np. kadra kierownicza wyższego szczebla, niezależni wykonawcy i osoby zatrudnione w branżach regulowanych na poziomie federalnym.

Karta języka francuskiego nakłada również na pracodawców obowiązki polegające na zapewnieniu, że język francuski będzie normalnym i codziennym językiem pracy.

Ponadto zabezpieczenia przed dyskryminacją i molestowaniem w zatrudnieniu wynikają z Karty Praw Człowieka i Wolności, która obowiązuje we wszystkich zakładach pracy na terenie województwa.

Zasady płac i wynagrodzeń

Płaca minimalna

W Quebecu ogólna płaca minimalna wynosi 16,10 dolara za godzinę i stawka ta weszła w życie 1 maja 2025 roku . Dotyczy to w równym stopniu pracowników zatrudnionych w pełnym i niepełnym wymiarze czasu pracy, na zlecenie i na akord.

Specjalna stawka minimalna obowiązuje pracowników, którzy zwyczajowo otrzymują napiwki, np. pracowników obiektów turystycznych lub kelnerów w restauracjach lub lokalach serwujących posiłki lub napoje alkoholowe. W przypadku pracowników otrzymujących napiwki minimalna stawka wynosi 12,90 dolara za godzinę i obowiązuje również od 1 maja 2025 r. Osoby zbierające truskawki i maliny również mają specjalne płace minimalne wynoszące 1,28 dolara za kilogram truskawek i 4,78 dolara za kilogram malin.

Płaca minimalna w Quebecu jest dostosowywana co roku, a podwyżki planowane są 1 maja każdego roku.

Płaca za nadgodziny

Dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych przysługuje, gdy pracownik przepracuje w tygodniu więcej niż 40 godzin . Każda dodatkowa godzina musi być wynagradzana według stawki dodatkowej wynoszącej 1,5-krotność zwykłej stawki godzinowej pracownika .

Niektóre kategorie pracowników są wyłączone z tych przepisów, w tym kadra kierownicza wyższego szczebla i pracownicy, których harmonogram pracy zapewnia już równoważne lub większe świadczenia na mocy porozumień w sprawie uśredniania zatwierdzonych przez CNESST. Umowy te pozwalają na nierównomierne rozłożenie czasu pracy na okres do 4 tygodni, a jeśli średnia nie przekracza 40 godzin, pracodawca nie musi płacić za nadgodziny. Istnieją również wyjątki dla niektórych branż, w których godziny pracy zmieniają się sezonowo lub potrzeby operacyjne wymagają elastyczności.

Pracodawcy i pracownicy mogą uzgodnić na piśmie, że wynagrodzenie za nadgodziny zostanie zastąpione płatnym czasem wolnym w tej samej stawce 1,5 godziny. Za każdą przepracowaną godzinę nadliczbową pracownikowi przysługuje 1,5 godziny urlopu do wykorzystania w ustalonym terminie.

Ustawowe wynagrodzenie urlopowe

ALS Quebecu określa zasady dotyczące dni ustawowo wolnych od pracy. Odnoszą się one do większości pracowników podlegających regulacjom obowiązującym na poziomie prowincji. Uznane święta to:

• 1 stycznia (Nowy Rok).
• Wielki Piątek lub Poniedziałek Wielkanocny (do wyboru pracodawcy).
• Poniedziałek przed 25 maja (Narodowe Święto Patriotów).
• 24 czerwca (Święto Narodowe / Dzień Św.Jeana-Baptiste'a).
• 1 lipca (Dzień Kanady; 2 lipca, jeśli 1 lipca wypada w niedzielę).
• Pierwszy poniedziałek września (Święto Pracy).
• Drugi poniedziałek października (Święto Dziękczynienia).
• 25 grudnia (Boże Narodzenie).

W Quebecu pracownicy kwalifikują się do ustawowego wynagrodzenia urlopowego, jeśli nie są nieobecni bez zgody pracodawcy lub z ważnego powodu w dniu roboczym bezpośrednio przed lub po urlopie. Nie ma wymogu dotyczącego minimalnego stażu pracy, a pracownicy zatrudnieni w pełnym i niepełnym wymiarze godzin są uprawnieni do tego świadczenia.

Wynagrodzenie urlopowe jest zazwyczaj obliczane na podstawie ostatnich zarobków. W przypadku większości pracowników jest to jedna dwudziesta wynagrodzenia uzyskanego w ciągu 4 pełnych tygodni poprzedzających urlop, z wyłączeniem nadgodzin. Pracownicy opłacani częściowo lub w całości prowizją otrzymują wynagrodzenie równe jednej sześćdziesiątej wynagrodzenia uzyskanego w ciągu pełnych 12 tygodni poprzedzających urlop.

Jeżeli pracownik pracuje w dzień ustawowo wolny od pracy, ma prawo zarówno do wynagrodzenia urlopowego, jak i do zwykłego wynagrodzenia za przepracowane godziny. Alternatywnie pracodawca może udzielić dnia wolnego od pracy w jednakowej długości, do wykorzystania w terminie 3 tygodni przed urlopem lub po urlopie.

Częstotliwość wypłat i potrącenia

Wynagrodzenia muszą być wypłacane regularnie, a odstęp między wypłatami nie może przekraczać 16 dni. Menedżerowie i wykonawcy mogą jednak otrzymywać wynagrodzenie co miesiąc.

Potrącenia z wynagrodzenia są ściśle ograniczone. Pracodawcy mogą pobierać wyłącznie kwoty wymagane przez prawo, takie jak podatek dochodowy, ubezpieczenie pracownicze lub składki na program emerytalny. Inne potrącenia, np. składki na ubezpieczenie grupowe lub składki związkowe, są dozwolone, jeśli są dozwolone na mocy ustawy lub układu zbiorowego. Wszelkie inne potrącenia – na przykład na mundury, wyposażenie lub zaliczki – wymagają pisemnej zgody pracownika i muszą jasno określać konkretną kwotę lub metodę obliczenia.

Godziny pracy i przerwy na odpoczynek

Standardowe godziny pracy

W Quebecu standardowy tydzień pracy wynosi 40 godzin, z pewnymi wyjątkami. Próg ten służy do ustalenia, kiedy zaczyna obowiązywać wynagrodzenie za nadgodziny i nie stanowi podstawy do odmowy pracy przez pracowników.

Pracodawcy i pracownicy mogą za zgodą CNESST zawierać umowy dotyczące uśredniania, w których godziny pracy są nierównomiernie rozłożone w okresie do 4 tygodni (ponownie te umowy służą do ustalenia, kiedy nadgodziny stają się płatne).

To powiedziawszy, ALS zabrania pracodawcom żądania więcej niż 14 kolejnych godzin pracy w ciągu jednego dnia, z wyjątkiem przypadków „siły wyższej”, gdy pilne, nieprzewidywalne okoliczności sprawiają, że jest to nieuniknione. Jeśli zostaniesz poproszony o pracę powyżej 50 godzin tygodniowo, większość pracowników ma prawo odmówić. Osoby, które zawarły umowy o średniej wartości, mogą nie być w stanie odmówić bez ryzyka utraty pracy.

Przerwy na posiłek i odpoczynek

Pracownicy Quebecu, którzy pracują dłużej niż 5 kolejnych godzin, muszą otrzymać 30-minutową przerwę na posiłek . Okres ten jest zazwyczaj bezpłatny, chyba że pracownik ma obowiązek pozostania dyspozycyjnym w czasie przerwy.

Nie ma prawnego wymogu dotyczącego krótszych przerw na odpoczynek, takich jak przerwa na kawę lub papierosa, chociaż wiele miejsc pracy decyduje się je zapewnić.

Dni odpoczynku

Każdy 7-dniowy okres musi obejmować co najmniej 1 pełny dzień wolny , zazwyczaj w niedzielę, a dzień odpoczynku musi wynosić co najmniej 32 kolejne godziny .

Podział zmian, raportowanie wynagrodzeń i czasu dyżuru

Prawo Quebecu nie zabrania pracy na dwie zmiany.

Jeżeli od pracownika wymagane jest stawienie się do służby, nawet na krótki okres, musi on otrzymywać wynagrodzenie za co najmniej 3 godziny według normalnej stawki. Zasada ta ma zastosowanie niezależnie od tego, czy pracownik zostanie poproszony o powrót później tego samego dnia, czy też jego zmiana zostanie nieoczekiwanie skrócona. Pomaga zagwarantować minimalny dochód za każdą przepracowaną zmianę.

Czas dyżuru lub gotowości do pracy traktowany jest odmiennie w zależności od stopnia ograniczeń nałożonych na pracownika. Jeżeli pracownik musi pozostać w miejscu pracy lub być dostępny w taki sposób, że jego czas nie jest tak naprawdę jego własnym, okres ten liczy się jako praca i należy mu się pełne wynagrodzenie. Jeśli jednak pracownik musi po prostu być osiągalny przez telefon lub pager, ale może zająć się zajęciami prywatnymi, czas ten na ogół nie jest uważany za pracę zarobkową, chyba że pracownik zostanie rzeczywiście wezwany.

Po wezwaniu pracownika obowiązuje ta sama zasada minimalnego wynagrodzenia za 3 godziny, nawet jeśli zlecenie jest krótsze.

Pozostaw uprawnienia

Urlop wypoczynkowy

W Quebecu uprawnienia do urlopu zależą od stażu pracy nieprzerwanego (ciągłego) pracownika u tego samego pracodawcy:

• 1 rok: 1 dzień w miesiącu, do 2 tygodni.
• 2 lata: 2 kolejne tygodnie.
• 3 lata: 3 tygodnie.

Urlop należy wykorzystać w ciągu 12 miesięcy następujących po roku referencyjnym, w którym został on uzyskany. Pracodawcy mają prawo zaplanować wykorzystanie urlopu, muszą jednak skonsultować się z pracownikami i przekazać je z odpowiednim wyprzedzeniem. Jeżeli pracownikowi przysługuje więcej niż 1 tydzień, co do zasady oczekuje się, że pracodawca wyrazi zgodę na jego wykorzystanie w jednym nieprzerwanym okresie, chyba że pracownik wyrazi zgodę na jego podzielenie.

Płaca urlopowa

Wynagrodzenie urlopowe pracownika (które otrzymuje dodatkowo do urlopu wypoczynkowego) oblicza się jako procent jego wynagrodzenia brutto z roku rozliczeniowego: 4% dla pracowników uprawnionych do 2 tygodni i 6% dla uprawnionych do 3 tygodni. Obliczenie wynagrodzenia brutto obejmuje wynagrodzenie, nadgodziny, ustawowy dodatek urlopowy i większość premii, ale nie obejmuje wydatków i dodatków.

Zwolnienie lekarskie i urlop osobisty

Po 3 miesiącach nieprzerwanej pracy pracownicy mogą skorzystać z maksymalnie 2 dni płatnego urlopu rocznie z powodu choroby, wypadku, dawstwa narządów lub tkanek, przemocy domowej lub w celu wypełnienia obowiązków rodzinnych. Te 2 dni wpisują się w szerszą kategorię urlopów osobistych. Poza tym pracownicy mogą wziąć dodatkowy bezpłatny urlop z tych samych powodów.

W przypadku dłuższej choroby lub poważnych obowiązków rodzinnych prawo przewiduje do 26 tygodni bezpłatnego urlopu w ciągu 12 miesięcy, z którego mogą skorzystać pracownicy z co najmniej 3-miesięcznym stażem pracy. Specjalne przedłużenia obowiązują w przypadku urazów przy pracy, ciężkiej choroby dziecka lub zaginięcia lub śmierci dziecka w wyniku przestępstwa.

Pracodawca może wymagać od pracownika przedstawienia dokumentacji usprawiedliwiającej nieobecność. Od 1 stycznia 2025 r. nie będą mogli tego jednak robić w przypadku urlopów trwających do 3 dni.

Urlop rodzicielski i macierzyński

Pracownice w ciąży mają prawo do maksymalnie 18 tygodni urlopu macierzyńskiego . Urlop ten może rozpocząć się już w 16 tygodniu przed przewidywanym terminem porodu i zakończyć się nie później niż 20 tygodni po porodzie. Québec przewiduje również pięciotygodniowy urlop ojcowski, którego nie można przenieść na matkę.

Urlop rodzicielski jest odrębny od urlopu macierzyńskiego i ojcowskiego. Urlop rodzicielski trwa do 65 kolejnych tygodni i może z niego skorzystać każde z rodziców lub podzielić je między siebie w ciągu pierwszego półtora roku po urodzeniu dziecka. W przypadku rodziców adopcyjnych obowiązują te same zasady dotyczące urlopu rodzicielskiego, począwszy od chwili umieszczenia dziecka w rodzinie.

Urlopy te zapewniają ochronę pracy , co oznacza, że ​​po zakończeniu urlopu pracodawca musi przywrócić pracownika na jego stanowisko lub na równoważne stanowisko z takim samym wynagrodzeniem i świadczeniami. W czasie nieobecności pracownika naliczane są także uprawnienia do stażu pracy i urlopu. Pracodawcy nie mogą zwolnić, zawiesić ani zdegradować pracownika z powodu ciąży, przebywania na urlopie lub planowania korzystania z tego urlopu.

Choć zasady urlopów ustala prowincja, zastępstwo dochodów zapewniane jest oddzielnie w ramach federalnego świadczenia macierzyńskiego i rodzicielskiego z tytułu ubezpieczenia zatrudnienia (EI) lub w ramach własnego programu Quebecu – Planu ubezpieczenia rodzicielskiego Quebecu (QPIP). Zarówno EI, jak i QPIP są finansowane z obowiązkowych składek pobieranych zarówno od pracowników, jak i pracodawców. QPIP generalnie oferuje większą elastyczność i korzyści niż EI i obejmuje większość pracowników Quebecu, w tym osoby prowadzące działalność na własny rachunek, które wpłacają składki do planu.

Urlop żałobny

W Quebecu pracownicy mają prawo do urlopu żałobnego w przypadku śmierci bliskiego członka rodziny. Do najbliższego członka rodziny zalicza się małżonek, dziecko, dziecko współmałżonka, rodzic, rodzeństwo, dziadkowie lub wnuk. Uprawnienie to przysługuje również w przypadku, gdy pracownik straci rodzica, rodzeństwo lub dziecko współmałżonka, a także w określonych okolicznościach teściów.

Długość urlopu zależy od związku. W przypadku śmierci współmałżonka, dziecka lub rodzica pracownikowi przysługuje do 5 kolejnych dni urlopu , w tym 2 dni płatne w przypadku osób z co najmniej 3-miesięcznym stażem pracy. W przypadku śmierci innych bliskich osób, np. rodzeństwa czy dziadków, przysługuje 1 dzień bezpłatnego urlopu .

Nie zawsze trzeba wykorzystać urlop od razu. Pracownicy mogą przełożyć lub podzielić urlop żałobny, pod warunkiem, że urlop ten jest związany ze zdarzeniem i wykorzystany w rozsądnym terminie. Ta elastyczność pozwala pracownikom uczestniczyć w nabożeństwach pogrzebowych, pomnikach lub powiązanych obowiązkach, które nie wypadają bezpośrednio po śmierci.

Przemoc domowa lub urlop opiekuńczy

Pracownicy, którzy przepracowali co najmniej 3 miesiące nieprzerwanie, mogą w ciągu 12 miesięcy skorzystać z maksymalnie 26 tygodni bezpłatnego urlopu, jeżeli ich nieobecność wynika z przemocy w rodzinie, przemocy na tle seksualnym albo przestępstwa popełnionego przeciwko nim lub ich małoletniemu dziecku. To samo prawo do urlopu przysługuje także wtedy, gdy pracownik musi opiekować się bliskim członkiem rodziny, który jest poważnie chory lub doznał urazu. W tym okresie stanowisko pracownika jest chronione, a po powrocie należy go przywrócić na swoje lub porównywalne stanowisko.

Obowiązki sędziowskie i urlop obywatelski

W Quebecu pracownicy powołani do pełnienia obowiązków ławy przysięgłych lub zobowiązani do złożenia zeznań w sądzie w charakterze świadka mają prawo do nieobecności w pracy przez niezbędny czas. Pracodawcy nie mogą zwalniać, dyscyplinować ani w żaden inny sposób karać pracowników za wypełnianie tych obowiązków.

Urlop ten jest z reguły bezpłatny . Po zakończeniu służby pracownik musi zostać przywrócony na swoje stanowisko lub na równoważną rolę z takim samym wynagrodzeniem i świadczeniami.

Rodzaje zatrudnienia

Pełny etat, pół etatu i dorywczo

Ogólnie rzecz biorąc, pracownicy pełnoetatowi to ci, którzy pracują w standardowym tygodniu pracy wynoszącym około 40 godzin. Pracownicy ci są uprawnieni do pełnego zakresu świadczeń na mocy prawa prowincji, w tym naliczania urlopu według ustawowej stawki, prawa do płatnych urlopów ustawowych i dostępu do urlopów.

Pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze czasu pracy pracują w mniejszej liczbie niż standardowe godziny tygodniowe, często według regularnego, ale skróconego harmonogramu. Mają oni te same prawa, co pracownicy zatrudnieni w pełnym wymiarze czasu pracy, ale w proporcji proporcjonalnej. Kwalifikują się oni również do ustawowego wynagrodzenia urlopowego i urlopów, chociaż otrzymane kwoty będą odzwierciedlać ich zmniejszoną liczbę godzin.

Pracownicy dorywczy są zatrudniani nieregularnie lub okazjonalnie, często w celu zaspokojenia szczytowego zapotrzebowania lub krótkotrwałych nieobecności. Pomimo przerywanego grafiku są oni uprawnieni do minimalnych standardów, takich jak urlop i wynagrodzenie urlopowe oraz ochrona przed molestowaniem lub niebezpiecznymi warunkami pracy.

Praca tymczasowa i sezonowa

W Quebecu pracownicy tymczasowi i sezonowi są zasadniczo uprawnieni do takiej samej ochrony jak pracownicy stali, jeśli chodzi o płacę minimalną, wynagrodzenie za nadgodziny, dni ustawowo wolne od pracy i urlopy.

Jednak wynagrodzenie urlopowe działa inaczej: zamiast czasu wolnego zwykle wypłacany jest procent wynagrodzenia brutto od każdej wypłaty: 4% za mniej niż 3 lata pracy lub 6% za ponad 3 lata pracy.

Branże sezonowe, takie jak rolnictwo, turystyka czy budownictwo, często opierają się na pracy tymczasowej i chociaż mają zastosowanie podstawowe standardy, układy zbiorowe lub specjalne zasady sektorowe mogą czasami zmieniać harmonogram i ustalenia dotyczące godzin nadliczbowych. Na przykład umowy uśredniające można stosować w sektorach, w których godziny pracy są szczytowe w krótkim sezonie.

Niezależni wykonawcy i błędna klasyfikacja

W Quebecu rozróżnienie między pracownikiem a niezależnym wykonawcą ma kluczowe znaczenie, ponieważ standardy zatrudnienia chronią wyłącznie pracowników.

Sądy i CNESST stosują szereg testów w celu ustalenia, czy pracownik rzeczywiście prowadzi działalność na własny rachunek. Najważniejszym czynnikiem jest podporządkowanie : czy pracownik podlega zwierzchnictwu i kontroli pracodawcy w zakresie sposobu, czasu i miejsca wykonywania pracy. Pracownik, który jest zintegrowany z przedsiębiorstwem pracodawcy, wykonuje zadania istotne dla jego działalności i jest zależny od pracodawcy pod względem dochodów, prawdopodobnie będzie uważany za pracownika.

Jeżeli CNESST lub sąd uzna, że ​​pracodawca błędnie zakwalifikował pracownika jako wykonawcę, pracodawca może zostać pociągnięty do odpowiedzialności za kilkuletnie zaległości z tytułu niezapłaconych wynagrodzeń, godzin nadliczbowych, wynagrodzenia urlopowego i ustawowego wynagrodzenia urlopowego.

Rozwiązanie umowy i płatność końcowa

Wymagania dotyczące powiadomień

Jeżeli pracodawca rozwiązuje umowę bez podania przyczyny , ma obowiązek przedstawić pisemne wypowiedzenie. Okres wypowiedzenia zależy od stażu nieprzerwanego zatrudnienia pracownika:

• Mniej niż 3 miesiące: Nie jest wymagane powiadomienie.
• 3 miesiące do mniej niż 1 rok: 1 tydzień wypowiedzenia.
• 1 rok do mniej niż 5 lat: 2 tygodnie wypowiedzenia.
• 5 lat do mniej niż 10 lat: 4 tygodnie wypowiedzenia.
• 10+ lat: 8 tygodni wypowiedzenia.

Zamiast wymagać od pracownika przepracowania okresu wypowiedzenia, pracodawca może zamiast wypowiedzenia wypłacić wynagrodzenie równe wynagrodzeniu, jakie pracownik uzyskałby w okresie wypowiedzenia. Kwota ta musi zostać wypłacona jednorazowo i obejmuje wynagrodzenie regularne, wynagrodzenie za urlop oraz wszelkie świadczenia powiązane z zarobkami.

Zasady różnią się w przypadku rozwiązania stosunku pracy z powodem . W przypadku poważnego uchybienia, takiego jak rażące niedbalstwo lub niesubordynacja, pracodawca może rozwiązać stosunek pracy ze skutkiem natychmiastowym, bez zachowania okresu wypowiedzenia lub rekompensaty. Próg dotyczący uzasadnionej przyczyny jest wysoki i musi być poparty wyraźnymi dowodami, ponieważ zwolnienia mogą zostać zakwestionowane.

Odmienne zasady obowiązują także w przypadku zwolnień grupowych . Jeżeli pracodawca zamierza rozwiązać umowę o pracę z ponad 10 pracownikami w tym samym zakładzie w ciągu 2 miesięcy, musi powiadomić o tym pracowników, których to dotyczy, oraz Ministerstwo Pracy Quebecu. Okres wypowiedzenia jest dłuższy niż w przypadku zwolnień indywidualnych i wynosi od 8 do 16 tygodni w zależności od liczby objętych zwolnieniami pracowników.

Odprawa pieniężna

W Quebecu nie ma ogólnego wymogu dotyczącego odprawy wykraczającej poza okres wypowiedzenia lub wynagrodzenia zastępczego, które pracodawca musi zapewnić w przypadku zakończenia zatrudnienia bez przyczyny.

Ostateczne terminy płatności

Pracodawcy mają obowiązek wypłacić wszystkie zaległe wynagrodzenia, w tym wynagrodzenie za urlop, nie później niż następnej zwykłej wypłaty po rozwiązaniu umowy o pracę i zawsze w ciągu maksymalnie 7 dni po zakończeniu okresu rozliczeniowego. Pracownicy muszą także otrzymać pisemne oświadczenie zawierające informacje o wypłaconych kwotach i dokonanych potrąceniach.

Bezpieczeństwo i higiena pracy

Obowiązki pracodawcy

W Quebecu bezpieczeństwo i higiena pracy reguluje ustawa o bezpieczeństwie i higienie pracy.

Zgodnie z tym prawem pracodawcy mają różne kluczowe obowiązki, w tym:

• Zapewnienie szkoleń i nadzoru , aby pracownicy rozumieli, jak bezpiecznie wykonywać swoją pracę i reagować w sytuacjach awaryjnych.
• Identyfikowanie, korygowanie i zapobieganie zagrożeniom w miejscu pracy, zarówno fizycznym, chemicznym, biologicznym, jak i ergonomicznym.
• Nieodpłatne dostarczanie i konserwacja sprzętu ochronnego dla pracowników oraz zapewnienie jego prawidłowego użycia.
• Wdrażanie programów bezpieczeństwa i higieny pracy odpowiednich do wielkości i ryzyka w miejscu pracy, często opracowywanych we współpracy z przedstawicielem lub komisją ds. zapobiegania.
• Badanie i zgłaszanie wypadków i incydentów w miejscu pracy do CNESST, a także prowadzenie wymaganych rejestrów urazów i narażeń.
• Dostosowanie się do pracowników w ciąży lub karmiących piersią poprzez zmianę obowiązków lub zmianę przydziału pracy, jeśli jest to konieczne w celu ochrony ich zdrowia.
• Promowanie dobrostanu psychicznego , co obejmuje przeciwdziałanie ryzyku molestowania, przemocy i zagrożeń psychospołecznych w pracy.
• Konsultacje i współpraca z przedstawicielami pracowników oraz komisjami ds. zdrowia i bezpieczeństwa, jeśli jest to wymagane, w celu ciągłego doskonalenia środków zapobiegawczych.

Prawa pracownicze

W Quebecu prawie wszyscy pracownicy mają zagwarantowane silne prawa pomagające w utrzymaniu bezpiecznych i zdrowych miejsc pracy,

Jednym z najważniejszych praw jest prawo do odmowy wykonywania pracy niebezpiecznej. Pracownicy są również chronieni przed odwetem za korzystanie ze swoich praw w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. Pracodawca nie może dyscyplinować, zawieszać, zwalniać ani w inny sposób pokrzywdzić pracownika za zgłoszenie zagrożenia, udział w dochodzeniu dotyczącym bezpieczeństwa lub odmowę wykonywania niebezpiecznej pracy.

W przypadku wystąpienia takich represji pracownik może złożyć skargę do CNESST, który jest uprawniony do interwencji i, w razie potrzeby, przywrócenia pracownika do pracy lub przyznania odszkodowania. Miejsca pracy muszą także zapewniać mechanizmy partycypacji pracowników.

Wymagania dotyczące raportowania

W przypadku wystąpienia wypadku przy pracy lub choroby zawodowej pracownik ma obowiązek jak najszybciej powiadomić pracodawcę. Pracodawca z kolei ma obowiązek odnotować zdarzenie w rejestrze zakładowym i udostępnić pracownikowi odpowiedni formularz CNESST w celu złożenia wniosku. Jeżeli uraz lub choroba spowodowały, że pracownik opuścił więcej niż 1 dzień pracy, pracodawca musi również przesłać raport do CNESST, zwykle w ciągu 5 dni od otrzymania informacji.

Poważne wypadki (powodujące poważne obrażenia lub śmierć) należy natychmiast zgłaszać CNESST. Pracodawcy mają obowiązek zabezpieczyć miejsce wypadku do czasu przybycia inspektorów, chyba że spowodowałoby to zagrożenie dla innych lub uniemożliwiłoby wykonanie niezbędnych działań.

Odszkodowania pracownicze

CNESST zarządza systemem odszkodowań pracowniczych oraz zapewnia wsparcie finansowe i medyczne pracownikom, którzy odnieśli obrażenia w miejscu pracy lub zapadli na choroby zawodowe.

W razie wypadku poszkodowany pracownik ma obowiązek niezwłocznie powiadomić pracodawcę i zwrócić się o pomoc lekarską. Muszą także złożyć wniosek o zwrot kosztów opieki zdrowotnej, podróży i zakwaterowania. CNESST następnie ocenia wniosek i, jeśli zostanie zaakceptowany, przyznaje świadczenia zastępujące dochód w celu pokrycia zarobków utraconych w trakcie rekonwalescencji. Odszkodowania te na ogół stanowią odsetek zarobków netto pracownika i zapewniają bezpieczeństwo finansowe w okresie niezdolności do pracy. CNESST pokrywa również koszty leczenia, rehabilitacji i specjalistycznego sprzętu niezbędnego do powrotu do zdrowia.

Wsparcie wykracza poza rekompensatę. CNESST opracowuje plany powrotu do pracy lub rehabilitacji dostosowane do stanu pracownika. Może to obejmować zmianę obowiązków, skrócenie godzin pracy lub przystosowanie miejsca pracy, aby pracownik mógł bezpiecznie reintegrować się. Jeżeli pracownik dozna trwałego uszczerbku na zdrowiu, oprócz stałego wsparcia system może zapewnić również zryczałtowane odszkodowanie.

Pracodawcy finansują system ze składek rocznych, podobnych do składek ubezpieczeniowych. CNESST współpracuje również z pracodawcami w zakresie zapobiegania wypadkom, inspekcji i programów szkoleniowych.

Wymagania dotyczące prowadzenia rejestrów

Wymagane zapisy

Pracodawcy mają obowiązek prowadzić szczegółową dokumentację zatrudnienia, aby móc weryfikować przestrzeganie standardów pracy i zasad bezpieczeństwa w miejscu pracy. Rejestry te muszą być dokładne, dostępne i przechowywane przez określony czas.

Pracodawcy muszą prowadzić dokumentację dotyczącą następujących elementów:

• Dane identyfikacyjne pracownika i informacje o stanowisku , w tym imię i nazwisko, adres, data urodzenia, stanowisko i data zatrudnienia.
• Godziny pracy , w tym dzienne godziny rozpoczęcia i zakończenia, nadgodziny i płatne przerwy.
• Wynagrodzenia i zestawienia płac pokazujące regularne wynagrodzenie, nadgodziny, wynagrodzenie za urlop, wynagrodzenie za urlop, potrącenia i wypłacone kwoty netto.
• Urlopy , w tym urlopy chorobowe, rodzicielskie, związane z żałobą i inne urlopy ustawowe lub przyznane przez pracodawcę.
• Wypadki lub incydenty w miejscu pracy oraz podjęte środki bezpieczeństwa i higieny pracy.

Wymagania dotyczące prowadzenia dokumentacji różnią się w zależności od typu. Rejestry, kapitał płacowy i dokumentacja podatkowa muszą być przechowywane przez co najmniej 6 lat. Dokumentację BHP należy przechowywać przez co najmniej 5 lat. Dokumenty płacowe należy przechowywać przez co najmniej 3 lata.

Prawa i ochrona w miejscu pracy

Prawa człowieka i przeciwdziałanie dyskryminacji

Karta Praw Człowieka i Wolności jest egzekwowana przez Komisję des droits de la personne et des droits de la jeunesse (CDPDJ) .

Prawo zabrania dyskryminacji przy zatrudnianiu, awansach, wynagradzaniu, szkoleniach i zwalnianiu pracowników ze względu na chronione cechy. Należą do nich:

• Wyścig.
• Kolor.
• Pochodzenie etniczne lub narodowe.
• Seks.
• Tożsamość lub ekspresja płciowa.
• Orientacja seksualna.
• Wiek.
• Religia.
• Stan cywilny.
• Ciąża.
• Stan społeczny.
• Przekonania polityczne.
• Język.
• Inwalidztwo.

Molestowanie powiązane z którymkolwiek z tych powodów jest również uważane za formę dyskryminacji.

Pracodawcy mają obowiązek zapewnić równe traktowanie i uwzględnić pracowników, którzy znajdują się w niekorzystnej sytuacji w wyniku zasad lub praktyk w miejscu pracy ze względu na cechę chronioną.

Obowiązek zakwaterowania jest szczególnie ważny w przypadkach związanych z niepełnosprawnością, ciążą lub praktykami religijnymi. Wymaga od pracodawców wprowadzenia rozsądnych dostosowań – takich jak modyfikacja harmonogramów, dostosowanie sprzętu lub dostosowanie obowiązków służbowych – chyba że spowodowałoby to „nadmierne trudności” ze względu na koszty lub ryzyko dla zdrowia i bezpieczeństwa.

Pracownik, który uważa, że ​​był dyskryminowany lub molestowany, może złożyć skargę do CDPDJ. Komisja prowadzi dochodzenie i może spróbować rozwiązać problem w drodze postępowania pojednawczego. Jeżeli nie zostanie osiągnięte porozumienie, sprawa może zostać skierowana do Trybunału Praw Człowieka w Quebecu , który jest uprawniony do zarządzenia środków takich jak przywrócenie do pracy, odszkodowanie za utracone zarobki oraz odszkodowanie za krzywdę moralną lub karną.

Prawa do języka francuskiego

Zgodnie z uchwaleniem ustawy 96 pracodawcy zatrudniający ponad 25 pracowników muszą zarejestrować się w Office québécois de la langue française (OQLF) i przedstawić analizę użycia języka francuskiego w swoim miejscu pracy od 1 czerwca 2025 r. Zgodnie z ustawą 96 francuski jest jedynym językiem urzędowym w Quebecu, a pracownicy mają „prawo do prowadzenia działalności w języku francuskim”. Jeżeli uznają, że w danym miejscu pracy nie przysługuje to prawo, agenci OQLF mogą zlecić plan korekty językowej.

Zasady dotyczące molestowania i przemocy

Jeśli chodzi o molestowanie lub przemoc , prawo Quebecu wymaga od pracodawców posiadania polityki zapobiegania skargom i rozpatrywania skarg od 1 października 2025 r. Każdy pracownik, który doświadczył lub był świadkiem molestowania psychicznego, w tym molestowania seksualnego, może złożyć skargę wewnętrznie zgodnie z tymi zasadami. Pracodawcy muszą niezwłocznie przeprowadzić dochodzenie i podjąć działania naprawcze.

Pracownicy mogą również złożyć formalną skargę bezpośrednio do CNESST w ciągu 2 lat od ostatniego zdarzenia, jeśli sprawy nie można rozwiązać wewnętrznie.

Prawa pracowników bezbronnych

Osoby pracujące z młodzieżą podlegają ograniczeniom mającym na celu ochronę ich zdrowia i edukacji. Dzieci poniżej 14 roku życia zasadniczo nie mogą być zatrudniane bez pisemnej zgody rodziców, a niektóre rodzaje prac niebezpiecznych są zabronione. Priorytetem jest uczęszczanie do szkoły, a pracodawcy muszą dopilnować, aby harmonogram pracy nie kolidował z edukacją nieletniego.

Pracownicy migrujący , w tym tymczasowi pracownicy zagraniczni, korzystają z takich samych standardów pracy jak pracownicy Quebecu. Pracodawcy muszą także przestrzegać warunków wydanych im zezwoleń na pracę i zapewniać bezpieczne warunki pracy. Zarówno CNESST, jak i Ministerstwo Imigracji Quebecu pełnią funkcje nadzorcze mające na celu zapobieganie nadużyciom.

Osoby niepełnosprawne są chronione na mocy Karty praw człowieka i wolności Quebecu, jak omówiono powyżej.

Zasoby i wsparcie rządowe

Wojewódzkie Ministerstwo Pracy

W Quebecu prawa w miejscu pracy i standardy zatrudnienia nadzoruje Komisja des normes, de l'équité, de la santé et de la sécurité du travail (CNESST) .

Komisja ds. Odszkodowań Pracowniczych

W Quebecu odszkodowaniami pracowniczymi zarządza także CNESST . CNESST pełni zarówno funkcję organu regulacyjnego, jak i komisji ds. odszkodowań, zajmując się zapobieganiem wypadkom w miejscu pracy, zarządzaniem roszczeniami i rehabilitacją.

Zasoby federalne

• Kanadyjski Urząd Skarbowy – Potrącenia z wynagrodzenia
• Service Canada – EI i świadczenia rodzicielskie
• Kanadyjskie Centrum Bezpieczeństwa i Higieny Pracy
• Kanadyjski Kodeks Pracy

Zastrzeżenie

Informacje zawarte w tym przewodniku służą wyłącznie celom informacyjnym i nie stanowią porady prawnej. Przepisy dotyczące zatrudnienia zmieniają się często, a wyniki mogą się różnić w zależności od konkretnych okoliczności. Chociaż dołożyliśmy wszelkich starań, aby dostarczone informacje były aktualne i wiarygodne, nie możemy zagwarantować ich kompletności, dokładności ani przydatności w konkretnej sytuacji. Aby uzyskać wskazówki, skonsultuj się z odpowiednim regionalnym urzędem pracy lub wykwalifikowanym prawnikiem ds. prawa pracy.